18 dagen in Houlgate
Door: Christa Bongertman
Blijf op de hoogte en volg Christa
07 Juni 2018 | Frankrijk, Houlgate
Bonsoir!
Stage in het buitenland, het is niet altijd makkelijk. Ik heb het hier best moeilijk: ik moet constant Engels praten, ik krijg te maken met cultuurverschillen, ik moet bepaalde sessies alleen draaien, ik moet 's avonds langs caravans gaan om over de Kidsclub te vertellen, en het moeilijkste: ik mis mijn omgeving thuis, mijn ouders, familie, vrienden, huisdieren en vooral mijn lieve vriend.
Maar er zijn natuurlijk ook genoeg leuke kanten aan buitenlandstage:
leuk werk, ik heb veel nieuwe mensen ontmoet, een mooie omgeving, en ik heb al onwijs veel geleerd de afgelopen weken.
Op het begin zei ik dat ik het écht niet durfde om sessies alleen te gaan draaien en visits in het Engels te doen langs caravans. Toen ik dat hoorde raakte ik meteen in paniek.
Maar inmiddels heb ik al die dingen al zo vaak gedaan dat ik er nauwelijks nog bij na denk.
Ook is ons niet van tevoren verteld dat alles anders is op deze camping.
Wij zijn geen onderdeel van Eurocamp maar van Homeair en de camping zelf. In plaats van KidsCouriers heten wij het Animatieteam, moeten we een ander uniform dragen (een roze t-shirt met Animation erop en een wit of blauw rokje), moeten we de Minidisco doen in het restaurant en we moeten zelfs het logo van Eurocamp op ons planbord gaan bedekken.
Ik vind het erg lastig dat alles anders gaat dan me van tevoren werd verteld, maar het gaat hier gelukkig steeds beter.
De dagen tel ik af (inmiddels zit ik alweer 18 dagen in Houlgate).
Ik heb een rooster gemaakt met de datums, en elke avond voordat ik ga slapen kan ik een kruisje zetten en kleur ik het vakje in. Dit geeft me veel troost en helpt me door deze twee maanden ver van huis heen. Ik probeer er nu het beste van te maken zodat ik, als ik weer terug ben in Nederland, met trots terug te kijken op deze ervaring!
Au Revoir,
Christa
Stage in het buitenland, het is niet altijd makkelijk. Ik heb het hier best moeilijk: ik moet constant Engels praten, ik krijg te maken met cultuurverschillen, ik moet bepaalde sessies alleen draaien, ik moet 's avonds langs caravans gaan om over de Kidsclub te vertellen, en het moeilijkste: ik mis mijn omgeving thuis, mijn ouders, familie, vrienden, huisdieren en vooral mijn lieve vriend.
Maar er zijn natuurlijk ook genoeg leuke kanten aan buitenlandstage:
leuk werk, ik heb veel nieuwe mensen ontmoet, een mooie omgeving, en ik heb al onwijs veel geleerd de afgelopen weken.
Op het begin zei ik dat ik het écht niet durfde om sessies alleen te gaan draaien en visits in het Engels te doen langs caravans. Toen ik dat hoorde raakte ik meteen in paniek.
Maar inmiddels heb ik al die dingen al zo vaak gedaan dat ik er nauwelijks nog bij na denk.
Ook is ons niet van tevoren verteld dat alles anders is op deze camping.
Wij zijn geen onderdeel van Eurocamp maar van Homeair en de camping zelf. In plaats van KidsCouriers heten wij het Animatieteam, moeten we een ander uniform dragen (een roze t-shirt met Animation erop en een wit of blauw rokje), moeten we de Minidisco doen in het restaurant en we moeten zelfs het logo van Eurocamp op ons planbord gaan bedekken.
Ik vind het erg lastig dat alles anders gaat dan me van tevoren werd verteld, maar het gaat hier gelukkig steeds beter.
De dagen tel ik af (inmiddels zit ik alweer 18 dagen in Houlgate).
Ik heb een rooster gemaakt met de datums, en elke avond voordat ik ga slapen kan ik een kruisje zetten en kleur ik het vakje in. Dit geeft me veel troost en helpt me door deze twee maanden ver van huis heen. Ik probeer er nu het beste van te maken zodat ik, als ik weer terug ben in Nederland, met trots terug te kijken op deze ervaring!
Au Revoir,
Christa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
